Επέτειος του Όχι η αυριανή μέρα... Η εβδομηκοστή. Η μέρα που η Ελλάδα εισέρχεται στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έχοντας προσπαθήσει να μείνει ουδέτερη μετά από πλήθος προκλήσεων, με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό της Έλλης την 15η Αυγούστου 1940 από τους Ιταλούς.
Ο ναζισμός χτυπά την πόρτα της Ελλάδας και στο χτύπημα αυτό απαντούν όλοι μαζί οι Έλληνες, πρώτοι εκείνοι που φεύγουν με το πρώτο φως της μέρας για το μέτωπο και στη συνέχεια και όλοι οι υπόλοιποι για τα επόμενα 4 χρόνια.
Δεν ξερω αν ήταν, όπως συχνά λέγεται, η ευκαιρία των Νεοελλήνων να σταθούν δίπλα στον Λεωνίδα και τον Κολοκοτρώνη. Ήταν σίγουρα μια αυθόρμητη εκδήλωση. Αυθόρμητη γιατί επρόκειτο για μία πρόκληση χωρίς λόγο, τουλάχιστον στα μάτια του κόσμου. Και αυτή η πρόκληση δεν μπορούσε να μείνει ατιμώρητη.
Μου είχε διηγηθεί κάποιος (συγχωρεμένος πλέον) χωριανός μας την αρχή εκείνης της ημέρας : με το ξημέρωμα άρχισαν να χτυπούν γρήγορα οι καμπάνες της εκκλησίας. Ο κόσμος αναστατώθηκε. Οι καμπάνεςδεν χτυπούν σε άσχετες στιγμές για καλό. Ο κόσμος μαζεύτηκε στην αγορά να μάθει. "Πόλεμος με την Ιταλία"....
Ποιός να ήξερε εκείνη την ώρα τί επρόκειτο να ακολουθήσει; 4 χρόνια πολεμου και Κατοχής, πείνας, θανάτων και εξαθλίωσης. Και μετα κάμποσα ακόμη Εμφυλίου πολέμου,ίσως αγριότερα από τα πρώτα.
Στην πρώτη αυτή φάση του πολέμου, όπου όλα φαίνονταν να πηγαίνουν ακόμη καλά για την Ελλάδα, δεν υπήρξε μία μικρή γωνιά που να μην έστειλε ανθρώπινη βοήθεια.Κάθε χωριό συνέδραμε με λίγους ή πολλούς στον αγώνα αυτό, πολλές φορές θρηνώντας τους στο τέλος.
Είχα συγκεντρώσει κάποτε μία λίστα με τα ονόματα όσων συγχωριανών μας αγωνίστηκαν και όσων έχυσαν το αίμα τους στις μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ονόματα αυτά μου έδωσε μια χωριανή μας (επίσης συγχωρεμένη) που είχε ζήσει από κοντά όλη τη φρίκη του πολέμου και της πείνας που τον συνόδευσε.
Τα ονόματα αυτά σας δίνω παρακάτω :
Κωνσταντίνος Δημ. Γαβριλόπουλος
Γεώργιος Κων. Γιωργούλιας
Ζαφείρης Διον. Δημόπουλος
Χρήστος Διον. Δημόπουλος
Παναγιώτης Σωτ. Ευθυμιόπουλος
Δημήτριος Διον. Ζαφειρόπουλος
Διονύσιος Παρ. Καλογερόπουλος
Γεώργιος Λεων. Καμπίλαυκος
Νικόλαος Παν. Κωνσταντόπουλος
Κωνσταντίνος Μακρής
Ηλίας Ηλ. Μπούλιαρης(Σκοτώθηκε)
Νικόλαος Αθαν. Μπούλιαρης
Γεώργιος Διον. Μπουλούτας
Βασίλειος Διον. Μουζής
Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος
Αγγελής Παναγόπουλος
Κωνσταντίνος Αθαν. Πανόπουλος(Σκοτώθηκε)
Γεώργιος Νικ. Πανόπουλος
Θεόδωρος Διον. Παπαγεωργίου(Σκοτώθηκε)
Σπυρίδων Διον. Παπαγεωργίου(Σκοτώθηκε)
Διονύσιος Γεωργ. Παπαδόπουλος
Ανδρέας Παν. Τούμπας
Δημήτριος Παν. Τούμπας
Γεώργιος Τσατσαμπάς (Σκοτώθηκε)
* Το άρθρο αυτό αφιερώνεται, ως ελάχιστη προσωπική τιμή, σε όλους εκείνους, γνωστούς και άγνωστους, συγγενείς και μή, που "άφησαν τα κόκκαλά τους στα βουνά", για να πολεμήσουν έναν εχθρό ανώτερο, δημιουργώντας ένα ακόμη ελληνικό Έπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου